جیوه و کاربرد آن در فلزیاب

جیوه و کاربرد آن در فلزیاب جیوه به طور طبیعی و خاصیت هایی که خود جیوه دارد باعث آن می شود که گرایش به حوضه های مغناطیسی داشته باشد.

برای درک این موضوع اول باید خود جیوه را شناخت.

جیوه یا ژیوه یا سیماب نام یک عنصر شیمیایی با نماد Hg و عدد اتمی ۸۰ است.

جیوه در زبان فارسی به معنی زنده و در زبان‌های دیگر نیز با نام‌های نقرهٔ زنده یا hydrargyrum هم شناخته می‌شود.

در یونانی “hydr” به معنی آب و “argyros” به معنی نقره است.

جیوه یک عنصر سنگین بلوک دی است و تنها فلزی است که در شرایط استاندارد دما و فشار مایع است.

همان طور که می دانید فلزات آهنی بستگی به پایداری مولوکولی آنها و نوع ساختار اتمی آنها نسبت به الکتریسته واکنش های مختلفی نشان می دهند

و اینکه حرکت مولوکول ها در جامدات و مایعات باهم بسیار تفاوت دارد.

جیوه به دلیل فلز بودن و مایع بودن دارای تمایل بسیار شدیدی به حرکت الکترون های آزاد شده درون خودش دارد.

این موضوع باعث آن می شود که جریان ها به شدت در حال چرخش باشند

به همین دلیل می باشد که در مصارف نظامی به خاطر سریع تر شدن و دقیق تر شدن از کلید هایی که دارای جیوه می باشند استفاده میشود

ویژگی ها :

از نظر فیزیکی :

جیوه فلزی سنگین و سفید-نقره‌ای رنگ است. نسبت به دیگر فلزات رسانایی  بیشتر و  گرمایی پایینی دارد

اما رسانای خوب برای جریان برق است.

به عنوان یک فلز بلوک دی دارای نقطهٔ ذوب بسیار پایینی است.

توضیح این کهبرای شناخت ویژگی های جیوه به دانش مکانیک و کوانتوم نیازمند است.

اما کوتاه شده می‌توان چنین توضیح داد:

جایگیری الکترون‌ها به دور هستهٔ جیوه از ترتیب ۱s, 2s, ۲p, 3s, ۳p, 3d, ۴s, 4p, ۴d, 4f, ۵s, 5p, ۵d, 6s پیروی می‌کند.

چنین جایگیری در الکترون‌ها به سختی آمادهٔ ی ازدست دادن الکترون می‌شود

برای همین از این نظر جیوه مانند گازهای نجیب رفتار می‌کند

، پس پیوندهای درونی ضعیف است و نقطهٔ ذوب پایینی دارد یعنی به آسانی ذوب می‌شود

از نظر شیمیایی :

جیوه با بیشتر اسیدها واکنش نمی‌دهد، مانند اسید سولفوریک رقیق.

هرچند که اسیدهای اکسیدکننده مانند اسید سولفوریک غلیظ و اسید نیتریک یا تیزاب سلطانی جیوه را حل می‌کند

سولفات، نیترات و کلرید جیوه(II) را برجای می‌گذارد. مانند نقره با سولفید هیدروژن هوا واکنش می‌دهد.

جیوه حتی با تکه‌های کوچک جامد گوگردی هم واکنش می‌دهد.

این مواد در کیت‌های نشت جیوه برای جذب بخارهای جیوه به کار می‌رود.

کاربرد :

در مصارف نظامی،صنعتی ابزار دقیق،پزشکی هسته ای و …

یکی از علت هایی که در ردیابهای فلزیاب از جیوه استفاده می شود

این می باشد که برای اولین بار ابن سینا یا ابوعلی سینا در زمان خود به خاصیت جیوه پی برده بود.

و جیوه را در محوظه ای که توسط یک نخ آویزان شده و آن محفظه به خاطر نگه داشته شدن با نخ به حالت بی وزنی می رسیده است می ریخته این تکنیک موجب این می شده است

که جیوه در هوا و در معرض ارتباط با شارع های مغناطیسی زمین قرار بگیرد و هرگونه اختلاف میدانی در قوس منطقه استقرار شاغول یا محفظه ی جیوه ایجاد شده باشد

باعث جنبش مولوکولی در خود جیوه و حرکت آن به سمت مرکزیت شکست یا شدت حوضه باشد.